Prixel de mar

Nome en castelán: Hinojo Marino                  

Nome científico: Crithmum maritimum

Usos no mundo: Na gastronomía española é moi utilizado para a confección de encurtidos, para preparar salsas e diferentes aliños cun toque de anís. Follas, sementes e bulbos, de prixel, utilízanse comunmente na cociña típica de Andalucía e do resto de España, e, sobre todo, na confección de encurtidos, aliños e salsas. En Galicia é tradicional o uso da planta seca para aromatizar as castañas cocidas ou asadas ás brasas, que se comen tradicionalmente no outono.

Descrición: Especie pertencente ao xénero Crithmum, é unha planta leñosa de pouca altura que nace nas zonas costeiras, é unha planta halófila e resistente á seca. Os seus talos son longos, grosos, flexibles e pouco ramificados. Cor verde glauco como as follas. O crecemento é próximo ao chan e non adoita superar altura de 70 cm. A agrupación das súas follas é en forma de umbela, a planta pode desenvolver varias umbelas nunha mesma rama, aínda que as umbelas terminais son as máis desenvolvidas, cada unha posúe entre 5 e 15 brácteas, as cales terminan en umbelas onde están as flores.

As súas flores son diminutas, brancas ou verde amareladas. Son hermafroditas e están constituídas por 5 pétalos, 5 estambres, 2 estilos e un ovario ínfero.

O seu froito ten forma elipsoidal de aproximadamente 6 mm de lonxitude. Contén no seu interior 2 sementes, forma acanalada por unha banda e planas polo outro. Florece a finais de verán de Xullo a Outubro. Os froitos maduran en Outubro.

Partes comestibles: As follas e os brotes tenros pódense comer fervidos como verdura e serven para facer salsas con cogombros, alcaparras e ovos. Nas zonas costeiras mediterráneas póñense coas anchoas en salmoira ou para aderezar olivas. Os cogollitos de fiúncho, tenros, constitúen unha excelente verdura para o seu uso en ensaladas e ensaladillas; a miúdo, mestúranse con teraxacón, berros, etc.

O bulbo de fiúncho pode incluírse en guisos, sopas, ensaladas e unha infinidade de receitas.

Os froitos úsanse como unha especie parecida ao comiño para aromatizar vinagres, aceites, etc. As sementes xerminadas pódense engadir a ensaladas, bocadillos e pratos variados, delas extráese un aceite de boa calidade nutricional.

Advertencias: debido á súa riqueza en iodo, as persoas con hipertiroidismo, en principio, non deberían abusar do seu consumo. Con todo, tamén contén acedo clorogénico que dificulta a absorción do iodo. Recoméndase precaución durante o embarazo. Tampouco é moi recomendado que o utilicen as persoas que sofren dalgún tipo de alerxia ao consumir apio ou cenoria, pois o fiúncho podería producir a mesma reacción.

Elaboración do Encurtido de Hinojo Marino

Recepción da materia prima constituída por 900 Kg de pirixel de mar.

Lavado do produto enteiro para diminuír a sucidade e restos de terra que poidan levar adherida. O lavado realízase simplemente con auga.

Selección e separación de ramas defectuosas. Este proceso está destinado a incrementar a calidade da materia prima eliminando as ramas con cores indesexables, restos de flores ou outras plantas que podamos atopar.

Cortado de talos e ramas grosas. Eliminamos as partes non comestibles ou non desexadas.

Inspección do producto cortado. Realízase un control visual para asegurar que a operación  realizouse correctamente.

Lavado de desinfección do produto cortado con axentes desinfectantes (hipoclorito sódico) e aclarado con auga.

Secado e escurrido.

Preparación do líquido de goberno. Preparamos o líquido de goberno para uns 180 g de prixel por bote. Partimos de 900.000 g de prixel para facer un total de 5.000 botes.

Elaboración do líquido:

·         vinagre 75%

·         sal 5%

·         auga 10 %

Envasado: Énchese o envase, previamente esterilizado, incorporando o prixel e faise o recubrimiento do líquido de goberno ata encher todos os espazos.

Almacenamento. O prixel de mar envasado en salmuera non se poderá consumir directamente, necesitaremos un tempo de 1 mes para que a fermentación se leve a cabo.

Fermentación. Esta operación é a máis importante de todo o proceso de fabricación, consiste en poñer a materia prima en salmuera, e deixar que a flora microbiana realice a fermentación natural.

Pesado, etiquetaxe e almacenado a temperatura ambiente ata a súa distribución.

Este produto ten unha duración dun ano e medio, a partir de aí a rama empeza a escurecer, poderíase consumir pero non é moi aconsellable.